Sprzed lat

Wahałam się, czy dać tu starsze teksty.

Są jednak wśród nich takie, które ciągle wywołują we mnie niepewność, ścisk serca, żołądka czy czego tam.

Chciałabym odczarować ich kłującą (mnie) intymność.

A więc szesnaście lat temu.

                               Zrozum. Jestem taka mała,

                               Że byle liść może mnie przykryć całą.

                               Tygodniami mogę w trawie brodzić

                               Z uchem przy ziemi,

                               Gdzie szepty strumieni

                               Dość dokładnie mnie oszukują.

                               Nie mają oczu i dlatego

                               Mogę im wszystko powiedzieć.

                               Udają, że wierzą.

                               Nawet w to, że jestem jedyna na świecie.

                               Zrozum. Boję się wiatru.

                               On zdejmie ze mnie mgły kolorowe.

                               Będę przezroczysta

                               Jak puste miejsce po pragnieniu.

                               Dlatego zanim wiatr nadejdzie,

                               pospiesz się trawo.

                               Pokochaj mnie - niedoskonałą.

                                                                                              1996