Tutaj

piątek, 4 września 2015

To być może ostatni wiersz tutaj


Może to jest poezja,
kiedy się budzę
i jeszcze nie wiem, którym zmysłem,
co mam opowiedzieć.
Autor: Ania M. o 05:57 13 komentarzy:
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w XUdostępnij w usłudze FacebookUdostępnij w serwisie Pinterest
Nowsze posty Starsze posty Strona główna
Subskrybuj: Posty (Atom)
Poezja to nie tylko marzenie czy wizja, to również szkielet, architektura naszego istnienia. Poezja [...] buduje most w poprzek naszego strachu przed tym, czego jeszcze nie było.
Audre Lorde

Archiwum bloga

  • ▼  2015 (28)
    • ▼  września (1)
      • To być może ostatni wiersz tutaj
    • ►  lipca (3)
    • ►  czerwca (2)
    • ►  maja (4)
    • ►  kwietnia (7)
    • ►  marca (3)
    • ►  lutego (4)
    • ►  stycznia (4)
  • ►  2014 (8)
    • ►  listopada (1)
    • ►  maja (1)
    • ►  kwietnia (3)
    • ►  marca (2)
    • ►  stycznia (1)
  • ►  2013 (13)
    • ►  grudnia (1)
    • ►  października (2)
    • ►  lipca (2)
    • ►  maja (1)
    • ►  kwietnia (2)
    • ►  marca (4)
    • ►  lutego (1)

O mnie

Moje zdjęcie
Ania M.
Wyświetl mój pełny profil

By się zachwycić

  • Małgorzata Południak - Pierwszy milion nocy
    Nieczytelnie obecna, czyli bajka o zgaszonej latarni
    2 dni temu
  • puzzle z samym niebem
    ale ktoś śmiesznie zaparkował hulajnogę
    2 tygodnie temu
  • zielona natka
    zdziwienie
    7 lat temu
  • haiassneg
    niebo w chmurach
    7 lat temu
  • pseudopig
    Pseudoświnia z wnętrza Szafy
    9 lat temu
  • concealed writing

Obserwatorzy

Motyw Znak wodny. Obsługiwane przez usługę Blogger.