Dwa wiersze o końcu świata

Ona ma oczy z ciemnego światła

Nagle przychodzi czas, gdy chciałabym o niej mówić.
Kiedyś jej nie widziałam,
potem udawałam.

Jeszcze nie krzyczę.
Kiedy kładzie cienki palec na mojej szyi,
jeszcze nie teraz - proszę.



Czego się boję

Boję się, że zupełnie przestanę się bać.
Boję się, że nagle będę miała odwagę,
by oddać wszystko.

Jeśli lecisz

Czasem są ciężkie,
czujesz, jak uderza w nie wiatr,
jak stuka deszcz i możesz je złożyć nad głową niczym namiot.
I słychać trzask, kiedy rozpinasz dwa błoniaste żagle,
kiedy zacina się ścięgno twarde jak brezent.

Za to potem, jeśli
już lecisz

W małym miasteczku

Z małego miasteczka na północy
uciekam na smoczych skrzydłach.
W małym miasteczku na północy
pod niskim niebem
tańczę niewidzialna
na niewidzialnej linie.